Segundo Versión de Árabe Carta de Dereitos Humanos, adoptada pola Liga de Estados Árabes, o de Maio de durante o Árabe Cume en Tunisia. Obriga de cada Estado parte comprométense a asegurar a todo individuo dentro do seu territorio e asunto para a súa xurisdición os dereitos e liberdades recoñecidos no Árabe Carta, sen ningunha distinción por motivos de raza, cor, sexo, idioma, relixión, opinión, penso, orixe nacional ou social, de propiedade, de nacemento ou de discapacidade física ou mentalObriga de cada Estado parte para emprender as medidas necesarias para garantir a efectiva igualdade no goce de todos os dereitos e liberdades establecido no Árabe Carta, así como para protexer a partir de todas as formas de discriminación por calquera razón anteriormente mencionados. Homes e mulleres son iguais en dignidade humana, en dereitos e en deberes, no ámbito da discriminación positiva establecida en favor das mulleres por Islámico Shari'ah e outros lei divina, lexislacións e internacional de instrumentos. Cada Estado parte comprométese todas as medidas necesarias para garantir a igualdade efectiva entre homes e mulleres. Imposición da pena de morte por delitos máis graves só, de acordo coa lei en vigor no momento da comisión do delito. A pena de morte non debe ser inflixida a persoas menores de anos, nin para embarazadas ou enfermeira anel de mulleres. Dereito de todas as persoas a ser iguais ante os tribunais. Os estados deben garantir a independencia dos tribunais Dereito a un xuízo xusto por unha autoridade competente, independente e imparcial tribunal. Os estados deben garantir a axuda financeira para aqueles sen os medios necesarios para pagar a asistencia xurídica.
Dereito de audiencias públicas, a non ser que os intereses de xustiza esixir se non nunha sociedade democrática que respecta a liberdade e os dereitos fundamentais. Dereito á liberdade e á seguridade da súa persoa Dereito a ser libre de arbitraria detención, buscar ou detención.
Ninguén debe ser privado da súa liberdade, excepto en tal motivo, e de conformidade con tales procedementos como están establecidas por lei. Dereito a ser informado dos motivos para a prisión e das acusacións, nunha linguaxe que a persoa entende. Dereito de contacto parentes tras a prisión Certo para a persoa detida para ser sometida a un exame médico, e a ser informados de tal dereito. Ideal para calquera preso ou detido para ser trouxo pronto ante un xuíz ou outro funcionario autorizado autorizado por lei e debe ser dereito a xuízo dentro dun prazo razoable, ou a liberación. Non debe ser unha regra xeral, que as persoas á espera de xuízo debe ser realizada en custodia. Dereito a tomar procedementos ante un tribunal, a fin de que un tribunal pode decidir sen demora sobre a legalidade da prisión ou detención.
Presunción de inocencia: Durante a investigación e o xuízo, o acusado terá dereito aos seguintes mínimo de garantías.
Para ter tempo adecuado e instalacións para a preparación da súa defensa e en contacto seus parentes. Para ser xulgado na súa presenza diante dun xuíz, para defender a si mesmo ou para beneficiar a asistencia de avogado, con quen pode libremente e confidencialidade comunicarse.
Para ter asistencia xurídica gratuíta de un avogado, e de un intérprete, cando sexa necesario, se non ten medios suficientes para pagar.
Cada Estado parte debe garantir un réxime xurídico especial para os menores durante a audiencia, o xuízo, e a aplicación da sentenza.
Ninguén debe ser preso no chan da súa probada incapacidade para satisfacer unha débeda ou satisfacer calquera civil obriga. Ninguén debe ser intentou dúas veces pola mesma infracción. Ninguén contra quen tales procesos son traídos debe ter o dereito de contestar a súa legalidade e para esixir a súa liberación. Calquera persoa cuxa inocencia foi establecido por un xuízo final terá dereito a indemnización por danos sufridos. Dereito de prisioneiros para ser tratados con humanidade e con respecto á dignidade inherente da persoa humana. Dereito para acusado de ser sometido separados do penado e para recibir o tratamento axeitado. O obxectivo esencial do sistema penitenciario é a reforma e social de rehabilitación de presos. Dereito a ser protexido contra arbitraria interferencia na súa privacidade, familia, o seu domicilio ou a súa correspondencia, ou ilegal de ataques contra a súa honra e a súa reputación. Dereito a un recurso efectivo contra unha violación de calquera dereito ou liberdades protexidos na Carta. Dereito a non ser arbitrariamente ou ilegalmente impedido de saír de calquera país, incluso do propio, nin prohibido desde que residen, ou obrigado a residir, en calquera parte do seu país. Dereito á propiedade privada e non para ser arbitrariamente ou ilegalmente desposuído de todo ou calquera parte da súa propiedade.
